Like.. bóring [open]

[>> Colin Browning]

Colin zuchtte langzaam heel erg diep uit en staarde als verdoofd naar het computerscherm, waarop verschillende sites stonden open geklikt die moesten laten zien dat hij daadwerkelijk iéts aan het doen was.
Het zoemende geluid van de monitor maakte hem loom, en nog slaperiger dan hij al was, en als de stoel niet zo hard was geweest, en er niet een constant geroezemoes van gefluister was geweest, wist hij zeker, dat hij vrijwel meteen in slaap zou zijn gevallen.
Hij keek even om zich heen. Op een groepje leerlingen na, die op dempende toon met elkaar praatten, was de studieruimte gevuld met hardwerkende scholieren, dus Colin was hier niet heel erg op zijn plaats. Hij mocht dan wel een scholier zijn, maar in hard werken had hij geen zin.

Hij sloot zijn ogen even en zag een beeld van Mistrell voor zich. Het paard briestte verwijtend naar hem, en trok zijn mond open. "Je mag alleen rijden, áls je je huiswerk hebt gemaakt..!". Colin fronsde zijn wenkbrauwen. Sinds wánneer vertelde Mistrell wat híj moest doen? Het feit dat hij nog nooit een sprekend paard had gezien, verwierp hij.
Langzaam gleed zijn elleboog onder zijn kin weg waardoor hij met zijn volle gewicht op het toetsenbord terecht kwam. Het schoot op de toetsenblokkering en begon hoog en hard te piepen, zodat Colin overeind schoot en meteen weer klaarwakker was.

[Melanie Winter]

Melanie Verveelde zich zo enorm!
Ze moest een proefwerk inhalen en was helemaal vergeten te leren!
En dan nog wel Biologie!
Bio! Wie wil daar nou een proefwerk van!
Ze had om de een of andere reden een hekel aan bio.
De leraar was oke, het vak was best leuk, en toch had ze er een bloedhekel aan.
Ze ging achter een computer zitten.
Het was opvallent warm in ieder geval voor haar.

Ze merkte niet dat ze naast een jongen ging zitten die aan het half slapen en half nietsdoen was.
Ze had het ook niet gemerkt als de jongen niet met z'n hoofd op het toetsenbord was gevallen.
Ze schrok zich ook rot en sprong(net beseffent dat er een stoel stond) achteruit.
Ze liep naar de jongen toe en vroeg:
"Em... ben je soms aan het slapen? Al geloof ik dat je nu wel wakker bent"
Ze glimlachte en wachte op andwoord.
Ze keek naar de kinderen die aan het praten waren en was jaloers dat ze iemand hadden om een echt gesrek mee te voeren.
De enige die naar haar luisterde was Flame, en die was ook niet altijd geïntereseert

[>> Colin Browning]

(kan je please ook antwoorden zonder al die enters, dus ook met comma's etc? )

"Wat, nee.. ja" zei Colin haastig, veerde overeind en stootte daarbij ook nog zijn elleboog tegen het tafelblad. Hij lachtte schaapachtig en klikte op een schermpje zodat hij weer dingen kon typen, indien nodig. "Ik was een beetje.. moe" gaf hij dan toe en grijnsde even kort, en greep zijn tas. Hij haalde er een blikje redbull uit, aangezien hij hier nu wel behoefte aan had. Hij veegde even met zijn hand over zijn gezicht en kneep zijn ogen dicht. Voortaan éerder naar bed gaan sprak Mistrell in zijn hoofd, maar nu werd het eng. Dat paard was zijn moeder toch niet?

[Melanie Winter]

Melanie keek hem even aan.
Oke maar ik zou toch maar eerder naar bed gaan,Minder je arm stoten, en minder redbull drinken.
En ze keek naar het drankje waar ze een hekel aan had(in Real Life trouwens ook) en haalde haar schouders op.
"Maar ik ben je moeder niet dus." en ze glimlachte.
Ze had geen idee waarom ze dat zei, maar ze voelde zich opgelucht.
Ze keek naar de texst.
"Niet veel geschreven he? Welk vak is dit trouwens?" en ze glimlachte.
Ze dacht even aan Flame die op z'n appel wachte en vervloekte Bio binnesmonds.
Melanie wachte op andwoord.

[>> Colin Browning]

"Aardrijkskunde?" gokte Colin en wierp een blik op het scherm, en liet een zucht ontsnappen. Inderdaad aardrijkskunde. Hoe erg had hij voor gek gestaan als hij natuurkunde, of zoiets dergelijks had gezegd. Hij grijnsde onschuldig en nam nog een slokje redbull. Het was eigenlijk te zoet, maar er waren soms van die dagen dat hij behoefte had aan 'zoet', en dit was een van die.
"Je klinkt.. als mijn paard" zei hij langzaam en trok een raar gezicht. Het was vreemd, maar Mistrell uit zijn droom van daarnet, had precies dezelfde stem als Melanie, maar dat was nog vreemder, aangezien Mistrell een hengst was.
Hij schudde even met zijn hoofd en had de neiging zichzelf een klap te verkopen, maar deed dat toch maar niet. Hij was vrij vreemd bezig, en hij wist niet meer zeker of dat aan hem lag of door de weinige slaap van die nacht.

[Melanie Winter]

Melanie begon te lachen.
"Nou dan hoop ik dat je paard een beetje leuke stem heeft, want het is niet leuk om de hele tijd naar een vervelende stem te moeten luisteren."
Ze glimlachte.
Ze vond voor de eerste keer in haar leven het leuk om met een mens te praten.
"Ik moet je eerlijk bekennen dat dit een van de eerste gesprekken is in mijn leven met een jongen" En ze blooste een beetje.
Ze had er nooit bij stilgestaan dat ze nog nooit een echt gesprek had gehad met een jongen, zelfs niet met haar broer.
mischien kon ze haar paard toch wel een jongen noemen?
Ze glimlachte weer en vroeg zich af of hij een mooi en leuk paard had, anders had hij haar alleen maar beledigt en was een van haar eerdte gesprekken met een een jongen in een fatale val geéindigt

PS:
Van raarder vreemder maken als je dat zou willen.
Is nogal vervelend om naar te kijken.
Hoeft niet hoor

[>> Colin Browning]

(verandert ^^)

"Oh.." zei Colin een beetje onder de indruk en glimlachtte schaapachtig. "nou.. dan ben ik blij.. dat het met mij was". Hij grinnikte even en ging met zijn hand door zijn haar, en plaatste zijn elleboog weer op het toetsenbord waardoor de computer weer begon te piepen. Haastig trok hij zijn arm weer terug en kon wel door de grond zakken. Het zou waarschijnlijk niet lang meer duren voordat hij eruit gezet werd, aangezien hij de vrouw die gezag had in de studiezaal, al een aantal keer boze blikken op hem had geworpen.

[Melanie Winter]

oke:)

"En wat is daar zo goed aan dan?" en Melanie stak haar tong uit.
Ze keek Naar de vrouw die hun kant uit keek en zei 'Ze heeft me pas geleden eruit gestuurt omdat ik werd geroepen door een leraar, erachteraan maar ze was erg boos op me.'
En ze knipoogde naar hem.
'Ow sch*t! Ik moet dat vervloekte bio nog doen! En ik heb er al een hekel aan!' En ze ging snel achter de computer zitten.
Zodra ze zat begon ze te typen maar binnen een poaar seconden wist ze dat ze helemaal niets meer wist.
'Kan jij me mischien helpen? Ik ben goed in aardrijskunde dus ik wil jhe wel helpen als jij me hiermee wil helpen'
Plotseling realiseerde ze zich dat ze zich nog niet had voorgestelt.
'Owja ik ben Melanie. Melanie Winter'

[>> Colin Browning]

"Omdat ik gewoon heel aardig ben" zei Colin met een grijns van oor tot oor, wierp even een gespannen blik op de vrouw die zich weer over haar werk boog. Het brilletje schoof naar voren op haar neus en zag eruit dat het er ieder moment af kon vallen, zodat Colin spontaan een geluidsloze lachtstuip heeft.
"Biologie?" zei hij en schoof zijn stoel haar kant op, en staarde naar haar beeldscherm 'Is goed, dan help ik jou, jij mij. Colin Browning, tot uw dienst". Hij grinnikte en keek haar lachend aan.

[Melanie Winter]

'Dat valt te bezien' en ze lachte.
Melanie lachte stilletjes toen hij zich voorstelde maar keek vluchtig naar de vrouw die nogsteeds naar haar werk keek.
Ze lachte ook stilletjes om de bril.
Ze glimlachte naar Colin.
'Grappig mijn neefje heet ook zo, heb hem alleen nog nooit ontmoet in heb hem alleen via de mail leren kennen'
'Snap jij iets van de levenscyclus van een boom? Ik haak af bij het groeien.' en ze glimlachte.
'En trouwens, waar ben je nu mee bezig bij aardrijskunde?
Poolgebieden ofzo?'

[>> Colin Browning]

"Moussons" zei Colin en trok een raar gezicht. "Het enige wat ik ervan heb opgestoken, is dat het winden zijn. Met regen". Hij grinnikte en probeerde te herinneren wat hij wist over het groeien van bomen, maar dat was ook niet veel. "Ze doen aan.. fotosynthese" zei hij langzaam en grinnikte even. Dat woord had hij zo belachelijk gevonden, dat het hem altijd bij was gebleven. "Dat is met zonlicht, CO2 en water, en daar maken ze suiker van. Die suiker gaat naar bladgroenkorrels, in de blaadjes, en dat is energie.. om te groeien.. zeg maar". Hij ging even met zijn hand door zijn haar.

[Melanie Winter]

Melanie knikte. 'en het is altijd in warme gebieden, en het duurt vaak even voordat ze weer voorbij zijn. En ze zijn toch 1 keer per jaar?'
Ze glimlachte toen hij haar wat vertelde over bomen. 'Nou dat is al meer dan ik wist. Ik heb een hekel aan Bio. En ik heb geen idee waarom'
Lacht een beetje uitbundig, en kijkt gelijk naar de vrouw achter de balie die geiriteert opkeek.
'normaal doe ik mij huiswerk in het domein maar vandaag had ik geen behoefte om daar te zijn.' maar ze zei niet dat daar een paar meiden waren en dat ze daarom er liever niet heenging omdat ze de meiden nieteens kende

[>> Colin Browning]

"Hier kan je ook heerlijk werken he" merkte Colin op "En voor je het weet, ontmoet je leuke mensen". Hij grinnikte even en deed zijn pen in zijn mond, en besloot dat hij die informatie over moussons moest onthouden. Het was vrij nuttig.
"Meer weet ik niet over boomgroei hoor" merkte hij op, wierp een blik op de vrouw en had de neiging zijn tong uit te steken. Dat verdrong hij en bleef schaapachtig zitten.

[Melanie Winter]

'Je hebt gelijk, hele aardige mensen.'en ze glimlachte.
'Ik weet ook niet veel meer erover hoor'
Melanie dacht even na en vroeg toen voorzichtig 'Kunnen we mischien een keer gaan rijden? Als dat je iets lijkt tenminste....' Ze blooste.
Ze besloot de informatie over de bomen te onthouden.
Ze zag dat de vrouw achter de balie aan het nadenken was of ze hen nu of zometeen weg zou sturen.
Ze wachte op z'n andwoord, en dacht even aan Flame, die nu waarschijnlijk op de staldeur zat te kauwen.
Dat leek haar niet erg smakelijk maar hij zat natuurlijk op z'n appel te wachten.
'en misschien moeten we die oude haar zin maar geven en gaan, ik heb honger gekregen en Flame denk ik ook'

[>> Colin Browning]

"Is goed.." zei Colin langzaam en glimlachtte even, alhoewel hij zich wel afvroeg wat mensen van hem zouden denken als ze hem zouden zien met een 13 jarige, aangezien hij 16 was. Maar hij mocht Melanie wel dus was het niet zo erg.
"Ja" zei hij, dankbaar dat hij nu een goede reden had om weg te gaan, sloeg het bestand over mousson winden op en drukte de computer uit. Hij was klaar om weg te gaan, waarheen wist hij nog niet.. maar het kon.