Post by Kimiko on Feb 6, 2008 8:01:09 GMT -5
Maak kennis met een nieuw spel... Seven -Horror Horse RPG-
Dag 1: Waar ben ik? Wie was ik voordat ik hier kwam? Ik...kan niet herinneren, niets meer alleen mijn naam. Ik vond een weg door de mist naar de berg. Het leek alsof de stenen het zonlicht absorbeerde. En...er waren anderen! Andere die mij groette, die mij thuis deden voelen. Ik blijf bij ze, met een eerlijk gevoel, omdat zij net als mij geen herinneringen hebben over waar ze vandaan kwamen. Maar we zijn blij dat we onze verwarring ons samenbrengt.
Dag 36: De veulens, steeds meer worden er vermist. Geen een komt terug. Iedereen is paniek, wie doet zoiets? Paniek begint uit te breken bij merries.
Dag 42: We hebben een veulen terug gevonden helaas is het arme ding een lijk, een lijk zonder benen, ogen. Het vlees is van haar botten afgerukt. De koningin herkende haar kind, als de dochter van de vorige koning. Het veulen was sinds gisteravond vermist.
Dag 51: De mist word dikker, en in de mist.. ik denk dat ik ze kan horen, de Demonen, zo noemen mijn medekuddedieren en ik hen. Andere denken dat ze niet eens bestaan. Maar iets laat de veulens verdwijnen en nu ook de oudere van mijn kudde. Iedereen leeft in angst, wie word de volgende? De mooie kustlijn veranderd langzaam in een begraafplaats.
Dag 78: Ik ren voor mijn leven, ik ben de laatste van mijn kudde, ze zijn overal. Ik voel ze overal. Hun tanden, hun lichamen, hun zonden. Ik schreeuw, schreeuw en schreeuw. Maar dat maakte ze alleen nog maar kwader. Ik voel ze hun tanden in mijn lichaam zetten. Ik beef, ik vecht, maar zij zijn overal. Een van hen zegt me niet te huilen, hij houd niet van extra zout op mals vlees. Ik kijk naar boven, naar de hemel...vraag om vergiffenis. Nu wordt alles zwart voor mijn ogen, en ben ik voor altijd verloren.
ttp://seven-rpg.6x.to
Dag 1: Waar ben ik? Wie was ik voordat ik hier kwam? Ik...kan niet herinneren, niets meer alleen mijn naam. Ik vond een weg door de mist naar de berg. Het leek alsof de stenen het zonlicht absorbeerde. En...er waren anderen! Andere die mij groette, die mij thuis deden voelen. Ik blijf bij ze, met een eerlijk gevoel, omdat zij net als mij geen herinneringen hebben over waar ze vandaan kwamen. Maar we zijn blij dat we onze verwarring ons samenbrengt.
Dag 36: De veulens, steeds meer worden er vermist. Geen een komt terug. Iedereen is paniek, wie doet zoiets? Paniek begint uit te breken bij merries.
Dag 42: We hebben een veulen terug gevonden helaas is het arme ding een lijk, een lijk zonder benen, ogen. Het vlees is van haar botten afgerukt. De koningin herkende haar kind, als de dochter van de vorige koning. Het veulen was sinds gisteravond vermist.
Dag 51: De mist word dikker, en in de mist.. ik denk dat ik ze kan horen, de Demonen, zo noemen mijn medekuddedieren en ik hen. Andere denken dat ze niet eens bestaan. Maar iets laat de veulens verdwijnen en nu ook de oudere van mijn kudde. Iedereen leeft in angst, wie word de volgende? De mooie kustlijn veranderd langzaam in een begraafplaats.
Dag 78: Ik ren voor mijn leven, ik ben de laatste van mijn kudde, ze zijn overal. Ik voel ze overal. Hun tanden, hun lichamen, hun zonden. Ik schreeuw, schreeuw en schreeuw. Maar dat maakte ze alleen nog maar kwader. Ik voel ze hun tanden in mijn lichaam zetten. Ik beef, ik vecht, maar zij zijn overal. Een van hen zegt me niet te huilen, hij houd niet van extra zout op mals vlees. Ik kijk naar boven, naar de hemel...vraag om vergiffenis. Nu wordt alles zwart voor mijn ogen, en ben ik voor altijd verloren.
ttp://seven-rpg.6x.to