Discovering [Open]

[Keira]

Een waterig zonnetje stond aan de hemel, het was bijna windstil, en koud was het ook niet. Kortom, het was de perfecte dag om de omgeving hier eens te paard te gaan verkennen. Na eventjes kort getwijfeld te hebben, had ze toch Junk maar gezadeld, the Wiz was misschien net wat te onervaren om hem mee te nemen in een onbekend gebied. Als ze hier de weg een beetje zou weten, zou hij wel aan de beurt komen.

Verwachtingsvol reed ze 1 van de paden op, benieuwd hoe de routes hier zouden zijn. Ook Junk keek geïntresseerd om zich heen, buitenrijden vond hij nooit vervelend. Vrolijk floot ze zacht een liedje, op dit soort momenten voelde ze zich altijd echt goed. Ze klopte Junk eventjes op zijn hals, waarna ze de teugels iets oppakte, en hem in draf over liet gaan.

[Nemesis // Domino]

Met Neve onder zich -waarom had ze in hemelsnaam de merrie meegenomen??- stapte, alhoewel dribbelen een beter woord was, over een pad. Met af en toe een schichtige sprong opzij, viel het Domino nog mee hoe Neve overal op reageerde. Af en toe wenste ze dat ze in plaats van Neve een paard had gekocht zoals Vittore en Saraid wilden, een makkelijke, snelle kampioen, in plaats van het lelijke eendje, alhoewel Domino zelf nog een rotsvast geloof had dat dit lelijke eendje wel eens een prachtige zwaan kon worden. Nee, zou worden.

[Keira]

Met zijn oren zo ver mogelijk naar voren gespitst, draafde Junk het pad over. Ze moest eventjes glimlachen toen ze aan de eerste keren dat ze op de hengst had gezeten, dacht. Hoewel hij bij hen geboren was, had hij zich behoorlijk moeilijk gedragen bij het inrijden, en ze had dan ook meerdere malen de grond van dichtbij mogen bekijken. Toch was ze blij dat ze doorgezet had, als de trots van de hengst niet tegen je werkte, maar met je, was hij echt geweldig. Toen ze een kruising naderden, nam ze de hengst terug naar stap, vertwijfeld beide richtingen eventjes opkijkend. "Wat vind jij, vriend" praatte ze tegen Junk, terwijl ze hem halt liet houden.

[Nemesis // Domino]

Met haar hoofd hoog bleef de merrie doorgaan, af en toe dribbelend, af en toe stappend, af en toe hard wegspringend. Zacht pratend tegen de merrie bleef Domino kalm zitten, haar handen rustig en stil op dezelfde plek, continu meegevend in de mond van de merrie. Af en toe leek de merrie te ontspannen -nou ja, ontspannen was een groot woord- maar dan hoorde ze weer wat, en floep, dan was ze weer weg.

[Keira]

Eventjes twijfelde ze, maar drukte toen toch haar kuiten weer aan, terwijl ze Junk naar links stuurde. Nieuwsgierig stapte de hengst het pad in, terwijl hij eventjes brieste. Voor hen lag een breed pad, een lang stuk van zo'n 700 meter, waarna een flauwe bocht te zien was. Ze keek even inspecterend naar de bodem. Een rustig galopje zou hier best wel moeten kunnen. Zacht drukte ze haar kuit aan, en enthousiast ging Junk in draf over. Hij schudde eventjes met zijn hoofd, duidelijk al op de hoogte van haar ideeën. Ze grinnikte eventjes, hij was behoorlijk slim. Ze klopte hem eventjes op zijn hals, ze was echt blij dat ze hem had meegekregen van haar vader. Hoewel hij het nooit zou zeggen, wat hij best wel blij geweest dat ze Junk mee had, hij kon zich monsterlijk gedragen zo af en toe.

Toen de hengst netjes draafde, ging ze diep in het zadel zitten, en liet hem overgaan in galop. Met een explosie van kracht sprong Junk weg, om vervolgens een vrolijke bok te geven. Ze leunde even flink achterover, en legde haar kuiten eventjes aan, zodat ze niet gelanceerd zou worden. Grinnikend nam ze de hengst een klein beetje terug, wat hij onder protest accepteerde. "Wat ben je toch ook een fijne vriend af en toe" grinnikte ze tegen Junk, die met zijn oortjes gespitst verder galoppeerde.

Op zo'n 50 meter van de bocht nam ze hem terug naar draf, zolang ze de paden niet goed kon overzien zou ze rustig moeten rijden.

[Nemesis // Domino]

Neve hoorde blijkbaar iets, want ineens stond ze stokstijfstil. Voorzichtigheidshalve greep Domino met haar ene hand een pluk manen, en spoorde toen aan. Alsof er een raket was afgeschoten draaide Neve zich om en denderde weg, volledig in paniek. Met een geirriteerde zucht ging Domino diep zitten en kleppen tegen het paard. Een flink stuk verder had ze Neve eindelijk weer in een normaal tempo terug, en klopte de schuimende merrie op haar hals. Rustig liet ze Neve haar eigen weg zoeken en doorstappen. Tussen de bomen door zag ze een ander paard met ruiter aandraven. "Kom Neve, even wat opzij, oke?" Neve had het andere paard ook gehoord en geroken, en stond nu zo gespannen als een veer te kijken. Domino hoopte dat Neve nu wel rustig zou blijven.

[Keira]

Langzaam liet ze de teugels door haar handen glijden, terwijl Junk zijn neus dankbaar richting de grond liet zakken. Ze glimlachte even, iets wat in een proef altijd goed ging, was het halsstrekken. Genietend keek ze even naar de zon, die zo nu en dan goed te zien was, tussen de bomen door.
Plots gooide Junk zijn hoofd omhoog, en bleef stokstijf staan. Snel greep een pluk manen, en drukte haar knieën in het zadel. "Junk, moet dat" bromde ze terwijl ze weer rechtop in het zadel ging zitten.