|
Post by Stacey Grimes on Jan 19, 2008 15:34:38 GMT -5
Neuriend liep ze richting de buitenstallen, de plek waar Battlecry gestald stond. Haar humeur was vandaag uitermate goed en prima geschikt voor een ritje op Battle, al wist ze niet wat hij vandaag weer zou uithalen. Veel boeide haar dat eigenlijk ook niet. Ze wist alleen dat ze, óf zou vallen, óf de macht van hem zou winnen.
Glimlachend opende ze de boxdeur, en sloot deze onmiddelijk weer. Zoals gewoonlijk bleef Battle even naar haar kijken, waarna hij zich gevaarlijk opstelde. Ondertussen zou het beest wel moeten weten dat Stacey toch niet zou opgeven of bang voor hem was. Grijnzend wachtte ze tot de hengst op haar af sprong, waarna ze vlug aan de kant sprong, hem vastgreep aan het halster en het daarna vastklikte.
|
|
|
Post by Admin on Jan 19, 2008 15:41:22 GMT -5
Nadat Luke nog even snel langs zijn mentor was gegaan, liep hij richting de stallen. Zijn mentor had hem aangeraden om wat minder hard met Hurricane te oefenen en wat regelmatiger een lange buitenrit te maken. Natuurlijk was daar ook niks mis mee maar Luke vond het eenmaal leuk om op zijn Andalusier door de bak heen te 'dansen'. Er verscheen een glimlach rond zijn lippen toen hij Hurricane in het oog kreeg. De hengst spitste zijn oren vrolijk bij het aanzicht van zijn baasje. "Hey there" mompelde hij tegen de hengst waarop hij hem kort over zijn neus aaide om hem vervolgens uit de box te leiden.
|
|
|
Post by Stacey Grimes on Jan 19, 2008 15:49:53 GMT -5
Het eerste gevecht had ze al gewonnen, hoewel Battle zich er niet echt bij neer scheen te leggen. Neuriend opende ze de staldeur weer, liep met Battle de box uit en sloot hem vervolgens weer, om daarna kalm richting de poetsplaatst te sjoggen. Ze was hier nog niet zo lang, en Battle ook niet. Het paard was echt een koopje geweest, maar dat was niet zo verwonderlijk bij een paard als hem.
Grijnzend keek ze vanaf een korte afstand naar Battle. Zojuist had ze even haar poetskist gepakt, maar Battle was al weer flink in gevecht met zijn halstertouw. Het stond er wild aan te trekken, maar kwam niet los. Ze vond het geweldig als ze hem zo zag vechten tegen het touw. Hij kwam toch niet los, maar daar legde hij zich niet bij neer, en dat was juist hetgene wat ze zo mocht aan Battle; Hij gaf niet op, net zoals Stacey. Glimlachend liep ze op haar paard af, plaatste de kist op de grond en ging naast het paard staan. ''Doe nou rustig.'' sprak ze hem kalm toe, terwijl ze met haar handen over zijn hals ging.
|
|
|
Post by Admin on Jan 19, 2008 16:00:16 GMT -5
Briesend liep Hurricane naast Luke die even glimlachend het paard in zijn ogen keek. Het was alweer 5 jaar geleden dat Luke de hengst had gekregen van zijn ouders. Hij had er nog steeds geen spijt van en Hurricane en hem hadden dan al heel wat jaartjes achter hun rug op de kostschool. Bij de poetsplaats aangekomen, zag Luke dat er nog een ander meisje bezig was met een temperamentvolle volbloed. Hij zetten Hurricane er ook bij met behoorlijk wat afstand ertussen. Terwijl Luke zijn hand ontspannen op Hurricane's achterhand lag, keek hij naar het meisje. "Mooi paardje heb je daar, heb ik nooit opgemerkt op de stallen" merkte hij glimlachend op naar haar terwijl zijn ogen nogmaals over het paard gingen die er behoorlijk koppig uitzag.
|
|
|
Post by Stacey Grimes on Jan 19, 2008 16:37:49 GMT -5
Nadenkend bleef ze de beweging herhalen, totdat ze een jongen opmerkte die tegen haar begon te praten. Heel even fronste ze. Het verwonderde haar dat hij hem niet had opgemerkt. Battle deed er zowaar alles aan om uit te breken. Nadenkend keek ze even onder de hals van Battle door, naar het andere paard. Over de rug heen kijken wilde niet lukken, daar was 'ie iets te groot voor tegenover haar. ''Bedankt, jij ook.'' zei ze glimlachend tegen de jongen. Hij had echt een leuk paardje te pakken.
|
|
|
Post by Admin on Jan 19, 2008 17:04:29 GMT -5
Toen het meisje antwoorde knikte hij dankend toe. Hij liep even naar de zadelkamer en viste hier een aantal borstels vandaan. Hierna liep hij terug naar Hurricane en terwijl hij met de harde borstel over de hengst zijn vacht ging, richtte hij zich weer op het meisje "Heb je nu les trouwens? Of ga je voor je zelf rijden?" vroeg hij nieuwschierig. Misschien was het wel een idee om haar mee te vragen op zijn buitenrit. Hij was altijd wel open om nieuwe mensen te leren kennen en het meisje zag er wel interessant uit.
|
|
|
Post by Stacey Grimes on Jan 20, 2008 3:58:34 GMT -5
Toen haar paard iets rustiger deed ging ze met de rosborstel over zijn vacht, om er vervolgens met de harde borstel over te gaan. Toen de jongen haar weer wat vroeg, keek ze wederom op. ''Ik was eigenlijk vanplan om voor mezelf te gaan rijden, hoezo?'' Vragend keek ze onder de hals van Battlecry door.
|
|
|
Post by Admin on Jan 20, 2008 8:17:26 GMT -5
"Misschien zou je het wel leuk vinden om met mij en Hurricane," begon hij en toen hij Hurricane's naam uitsprak knikte hij even naar zijn paard, "mee te gaan naar buiten. Gezelschap is altijd beter dan alleen" glimlachte hij tenslotte en zijn ogen waren nog even op het meisje gefixed voordat hij weer verder begon te borstelen. Hurricane zijn hoofd hing laag en ontspannen, een teken dat hij het lekker vond en Luke realisereerde zich dat zijn mentor's woorden wel waar zijn. Ze konden beiden wel wat meer ontspanning gebruiken.
|
|
|
Post by Stacey Grimes on Jan 20, 2008 11:08:33 GMT -5
Nadat ze had voorstel had gehoord, twijfelde ze heel even. Ze had nog niet met iemand samen gereden, vooral omdat ze niet wist hoe Battle was bij andere paarden. Nuja, eens moest de eerste keer zijn. ''Ik vind het best, al weet ik niet hoe Battlecry erop gaat reageren,'' zei ze tegen de jongen. Ondertussen hield ze haar paard goed in de gaten. Nuja, deze hield zich toch bezig met proberen los te komen, dus in feite was dat niet zo heel erg nodig.
|
|
|
Post by Admin on Jan 20, 2008 11:26:22 GMT -5
Bij haar antwoord verscheen er direct een tevreden glimlach rond Luke zijn lippen. "Leuk" knikte hij haar toe. "Hij ziet er nogal temperamentvol uit. Is het soms een volbloed?" vroeg hij nieuwschierig terwijl zijn ogen nogmaals over de prachtige hengst liet gaan. Hij was altijd al geinteresseerd geweest in verschillende rassen en wist daarom ook dat de meeste volbloeden behoorlijk wat temperament hadden, wat natuurlijk ook wel te pas kwam in racen. Hij liet zijn hand even over Hurricane's glimmende, witte vacht gaan en besloot dat hij hem nu wel op kon zadelen. Gelukkig voor hem was Hurricane niet moeilijk om te onderhouden, ondanks de witte vacht bleef de hengst redelijk schoon.
|
|
|
Post by Stacey Grimes on Jan 20, 2008 11:33:02 GMT -5
''Het is inderdaad een volbloed, maar zeker niet de gemakkelijkste.'' Ze zuchtte diep. Af en toe kon ze zich zo ergeren aan hem, maar in de meeste gevallen viel dat eigenlijk wel mee. Langzaam liep ze achteruit, van Battle weg, waarna ze zich omdraaide en richting de zadelkamer liep. Daar pakte ze de bandages van Battle, eveneens als het tuig. Neuriend liep ze daarna weer terug naar de hengst.
|
|
|
Post by Admin on Jan 20, 2008 11:40:31 GMT -5
"Dat zie ik, ja" grinnikte hij zacht, doelend op de hengst die zich nogsteeds probeerde los te maken van het halster. Hij volgde het meisje haar voorbeeld om ook naar de zadelkamer te gaan en pakte hier zijn nodige spullen. Met een zadel over zijn arm, hoofdstel over zijn schouders en een zadelkleedje in zijn vrije hand liep hij tenslotte terug naar Hurricane. Terwijl het kleedje op Hurricane's rug legde wierp hij weer een blik naar de volbloeden en het meisje, "Hoelang zit jij al op de school?" vroeg hij geinteresseerd terwijl hij inmiddels ook het zadel op Hurricane's rug legde.
|
|
|
Post by Stacey Grimes on Jan 22, 2008 13:29:10 GMT -5
''Nog niet zo heel lang, pas een weekje denk ik.'' antwoordde ze glimlachend. Terwijl ze het zadel op de rug van de hengst plaatste, keek ze even naar zijn reactie. Hij deed niet veel anders dan voorheen; het loskomen bleek interessanter. Grijnzend singelde ze aan in het eerste gaatje, waarna ze de bandages van het paard omdeed. Het was een rare volgorde, maar veel maakte dat ook weer niet uit. Nadenkend maakte ze het halster los, waarna ze het weer vast maakte zodat alleen zijn nek bedekt bleef. Nu zijn hoofd vrij was, gooide ze de teugels over zijn hals, en deed hem snel het hoofdstel om. Om te zorgen dat het beest zichzelf niet zou gaan ophangen maakte ze daarna gelijk het hoofdstel los van zijn nek, zodat het enkel en alleen nog maar aan de stang hing waar ze hem zojuist had staan poetsen. Na het rijden zou ze het wel opruimen, aangezien ze niet verwachtte dat iemand er aan ging. Bovendien ging dat nu toch niet meer, nu Battlecry aan haar hand stond.
|
|
|
Post by Admin on Jan 27, 2008 12:45:20 GMT -5
"Oh, welkom zal ik dan nog maar zeggen" glimlachte Luke vriendelijk en singelde Hurricane gaatje voor gaatje aan. Hij wist dat de hengst het nooit zo leuk vond om aangesingelt te worden en deed dit ook meestal heel langzaam. Hij was vorig jaar nog een keer neidig geweest op Luke toen hij ini frustratie dit vergeten was en de singel in één keer had aangetrokken. Dit zal hij ook nooit meer doen omdat hij als gevolg de hengst zijn tanden in zijn arm had gekregen. Nadat het zadel in orde was, haalde hij het halster van Hurricane en liet hem even los staan zodat Luke het hoofdstel kon pakken van de grond. Een moment later was Hurricane helemaal klaar en Luke wierp een blik op Stacey. "Klaar?" vroeg hij aan haar terwijl hij de hengst bij zijn teugels pakte en hem om liet draaien.
|
|
|
Post by Stacey Grimes on Jan 27, 2008 12:58:49 GMT -5
Al die tijd had ze naar Luke gekeken toen ze moest wachten tot hij klaar zou zijn. Ze moest zeggen dat hij goed omging met zijn paard. Net als haar singelde hij zo te zien gaatje voor gaatje aan. Heel even wierp ze een blik op Battle. Deze stond nu verveeld mee te kijken, gewoon omdat hij niks meer te doen had. Toen Luke eindelijk klaar was, glimlachte ze. ''Ik wel.'' zei ze vrolijk.
|
|