[open] Wild at Heart

[Stella//Inky_x]

Wild at Heart

Deze middag was hij vlug naar stal gegaan, tijd om Altair is een flinke dosis beweging te geven. Altair was gisteren enorm braaf geweest - voor zijn doen - en David wilde dat toch nog even belonen. Gister had hij het paard na het rijden in de paddock gezet, wat altijd een beloning voor Altair was. Maar vandaag zou hij Altair mee nemen om iets te doen wat hij echt geweldig vond: zijn benen strekken. David probeerde Altair toch minstens één keer per maand mee de renbaan op te nemen, en iedere keer dat hij dat deed lag hij er weer bijna naast. Altair die alle ruimte en vrijheid kreeg... dat ging niet gepaard zonder slag of stoot.

Fluitend was Dave de stallen in gelopen met zijn handen vol tuig. Altair had hem al horen aankomen, hij stond met zijn neus tegen de tralies aan te blazen. Het was duidelijk dat de Brumby hengst er vandaag zin in had. Dave knikte even onopvallend en grinnikte dan. Het tuig dat hij in zijn handen had legde hij neer. Het zadel op de steun, het hoofdstel er overheen en de rest op de grond. Daarna maakte hij de staldeur open en ging met een grijns rond zijn lippen de stal van Altair in. "Goedemiddag Tairtje." zei hij vrolijk, het dier over de hals strijkend. Altair schudde zijn hoofd en brieste, hij was wel opvallend vrolijk vandaag. De neus van het paard ging eigenlijk meteen naar een van David's jas zakken. Het deed hem nog breder grijnzen. "Slimmerd." vrolijk pakte David de wortel die in zijn jaszak had gezeten en voerde die aan Altair. Na het dier een aai over de neus te hebben gegeven, liep hij weer even de stal uit. De deur deed hij achter zich dicht waarna hij naar de stal naast die van Altair liep, die op de hoek. Allstar stond er luid snuivend in. David groette de hengst met wat woorden en diepte een andere wortel uit zijn jaszak op. Hij stak zijn hand - en de wortel - door het gat boven de voerbak. Allstar was echter niet van plan de wortel uit zijn hand aan te nemen, dus liet David de wortel in de voerbak vallen. "Hij ligt in je bak, als je 'm wilt." hij sprak zo zacht dat het amper hoorbaar was. Na enkele seconden naar Allstar gekeken te hebben, liep hij terug naar Altair's box. Deze stond nieuwsgierig te kijken. David grinnikte en pakte het hoofdstel van het rek af. Al eerder had hij Altair gepoetst, dus kon hij nu op zadelen. Rustig aan tuigde hij het paard op tot het klaar was. "Zo vriend, kom."

En zo was hij op de renbaan beland met Altair onder zich. Deze voelde al dat er iets leuks ging gebeuren en was nog drukker dan anders. Het kostte David al zijn concentratie en veel kracht om het paard rustig te houden, en hij was nog niet eens bezig om te racen. Hij wist dat het dan alleen maar erger zou worden. Altair zou los gaan, dat stond vast. Dave grijnsde, dit zou nog wat worden. Hij klakte met zijn tong en Altair ging over in galop. Dave hield hem tegen, zijn bedoeling was geweest het dier te laten draven. Altair ging steeds trager galoperen, zelfs bijna op de plaats. "Tair, hóhó. Zometeen mag je. Rústig."