|
|
Post by Lindsay on Jan 25, 2008 18:19:29 GMT -5
Lindsay kwam van de drukke hal afgelopen richting het café. Een zwart versierde laptop tas hing over haar schouder en ze had een engels boek in haar hand waar ze in verdiept was terwijl ze tergelijkertijd niet in de weg van de andere leerlingen probeerde te zijn.
Met een lichte zucht bereikte ze uiteindelijk een leeg tafeltje en sloot haar boek. Na een korte blik geworpen te hebben in het drukke café, haaldde ze haar blauwe Mac-computer uit de tas en legde deze op tafel.
Ze was nu precies twee weken op de school en het beviel haar wel, behalve dan het feit dat ze bijna nog geen enkele mede-leerling had ontmoet. Tuurlijk had ze er een paar gesproken, maar ze leken allemaal al een vriendengroep te hebben.
Het maakte haar een beetje bang om zo helemaal alleen te zijn op de school, niemand die ze kende, niemand om naar toe te gaan met haar problemen.
Ze beet zachtjes op haar lip en starte haar laptop op. Ze was sindskort begonnen met een verhaal te schreven, eigelijk alleen maar om haar gedachtes een beetje van de realiteit te halen. Ze begon langzaam te typen.
|
|
|
|
Post by >> Colin Browning on Jan 27, 2008 17:08:14 GMT -5
Colin strompelde het cafe binnen en begroette wat mensen. Hij grijnsde breed naar het meisje achter de bar en probeerde te verzinnen of hij een cappucino, of een normale koffie zou nemen. Of water, maar dan had hij net zo goed naar de kraan kunnen lopen om daar te drinken.
Toen hij naar de bar liep viel zijn blik op Lindsay, die alleen aan haar laptop zat. Hij aarzelde even maar besloot op haar af te lopen. "Hallo!" zei hij vrolijk en bekeek haar even. Ze zag er wel leuk uit, maar hij herkende haar niet écht.
"Nieuw hier?" vroeg hij daarom maar en ging even met zijn hand door zijn haar om het iets beter in model te brengen. Niet dat dat wat hielp, maar het was het proberen waard.
|
|
|
|
Post by Lindsay on Jan 27, 2008 17:12:07 GMT -5
Voorover gebogen zat Lindsay geconcentreerd te typen, haar verhaal was inmiddels al een paar pagina's lang. Een stem deed haar opkijken en ze bloosde licht toen ze een jongen voor haar zag staan.
Bij zijn vraag glimlachte ze kort en knikte terwijl ze haar vingers van het toetsenbord haalde. "Ja, ik ben hier pas twee weken ofzo" verduidelijkte ze haar antwoord en vroeg zich af waaraan ze deze spontaniteit aan te danken had. Ze jongen zag er leuk uit en niet bepaald onvriendelijk.
|
|
|
|
Post by >> Colin Browning on Jan 27, 2008 17:14:37 GMT -5
"Oke" zei Colin en knikte begrijpend, en grijnsde dan behulpzaam. Hij had een beetje een idee dat het moeilijk zou zijn op een nieuwe school, dus had hij besloten dat hij in ieder geval tegen haar aardig zou gaan zijn. Trouwens, ze zag er ook aardig uit. "Vind je het erg als ik hier ga zitten?" zei hij voorzichtig en klopte even op de stoel die nog vrij was, en glimlachtte even.
|
|
|
|
Post by Lindsay on Jan 27, 2008 17:17:37 GMT -5
Bij zijn opmerking keek ze even naast zich naar de lege plaats en knikte opnieuw, "Tuurlijk, ja" antwoordde ze en klapte haar laptop dicht. "Ik ben trouwens Lindsay" stelde ze zich met een glimlach voor, nog steeds een beetje verrast dat de jongen zomaar op haar af was gestapt. "En ik neem aan dat jij niet nieuw bent..." vroeg ze terwijl er een lichte grijns rond haar lippen speelde.
|
|
|
|
Post by >> Colin Browning on Jan 27, 2008 17:23:57 GMT -5
"Colin" stelde hij zichzelf voor en glimlachtte even, en ging dan zitten op de stoel. Met een piepend geluid, waardoor hij zelf ook een beetje schrok, verplaatste hij de stoel en grijnsde onschuldig. "Nee, ik zit hier al een tijdje.. al welgeteld vier jaar". Hij glimlachtte vrolijk en keek om zich heen. Hij had zich eigenlijk altijd al thuis gevoeld hier, aangezien er een erg warme sfeer was.
|
|
|
|
Post by Lindsay on Jan 27, 2008 17:27:34 GMT -5
Bij zijn antwoord gingen haar wenkbrauwen omhoog "Oh wow, da's een tijd al" meende ze. Zij had in de twee weken dat ze hier in Sparrowclaw was, nog niet zo heel veel gezien behalve dan de manege, de kamers en de school zelf. Ze had zelfs, behalve wat boodschappen, nog niks van de stad gezien. Dat vond ze wel jammer, maar ze voeldde zich meestal zo onzeker als ze helemaal alleen de stad inging of bijvoorbeeld uit ging.
"Is het een beetje te doen?" vroeg ze met een plagende ondertoon maar bedoelde het aan de andere kant ook wel serieus. Het was heel anders voor haar geweest om zo ineens van het platteland van haar familie te scheiden en dan op zo'n grote school terechtkomen.
|
|
|
|
Post by >> Colin Browning on Jan 27, 2008 17:33:35 GMT -5
"Het is school he" zei Colin en zuchtte dramatisch, en grinnikte even "Maar je ziet, ik heb het wel mooi overleeft. Vier jaar". Hij deed zijn handen in zijn zakken en grijnsde breed. "Ken je de weg al een beetje?" vroeg hij dan geïnteresseerd. Hij vond het wel leuk, een meisje dat nieuw op school was.
|
|
|
|
Post by Lindsay on Jan 27, 2008 17:36:51 GMT -5
Ze grinnikte om zijn quasi-dramatische opmerking en speelde met een pluk van haar donkerbruine haar terwijl ze hem glimlachend aankeek. "Nee, eerlijk gezegd heb ik nog niet veel gezien. Behalve als je de school meetelt, die ken ik ondertussen wel goed genoeg om niet te verdwalen" antwoordde ze op zijn vraag.
Lindsay vond het een gigantische school in haar opzichten, maar ze was het natuurlijk ook helemaal niet gewend. Voor haar was het in het begin een echt doolhof geweest, maar ze kreeg het inmiddels nu wel een beetje onder de knie. Waar de klaslokalen waren, de uitgangen en het pad naar de manege.
|
|
|
|
Post by >> Colin Browning on Jan 27, 2008 17:42:10 GMT -5
"Dat is dan al een behoorlijke prestatie" zei Colin grijnzend en knikte bewonderend "Ik verdwaal soms nog steeds..". Hij zweeg even en dacht terug aan een paar dagen geleden, toen hij, in plaats van het engels lokaal, bij een of ander scheikunde lokaal was aangekomen, aangezien hij een keer de verkeerde gang had genomen. "Ik ben vrij chaotisch" gaf hij dan toe en glimlachtte even, en pulkte aan een loszittend touwtje van zijn vest. "Maar anders wil ik je nog wel rondleiden hoor".
|
|
|
|
Post by Lindsay on Jan 27, 2008 17:47:55 GMT -5
"Had ik niet verwacht na 4 jaar.." grijnsde ze en toen hij voorstelde om haar rond te leiden, klaarde haar gezicht helemaal op, "Oh ja dat lijkt me leuk. Ik ken ook nog bijna niemand, om eerlijk te zijn" reageerde ze tegen Colin. Hij was spontaan, kon ze merken en niet bepaald bang om op iemand af te stappen. "Dus het is een 'deal'?" vroeg ze grijnzend en trok haar wenkbrauwen plagend omhoog.
|
|
|
|
Post by >> Colin Browning on Jan 27, 2008 17:53:48 GMT -5
"Maar nu ken je mij!" zei Colin tevreden en grinnikte even, en knikte dan op de opmerking van Lindsay. "Dat is een deal. Dan ga ik je rondleiden.. vandaag of morgen. Als we tijd hebben". Hij glimlachtte en steunde met zijn ellebogen op tafel. "Waar kom je eigenlijk vandaan? Voordat je hierheen bent verhuisd.. of iets in die trant" voegde hij er toen aan toe en keek haar geïnteresseerd aan.
|
|
|
|
Post by Lindsay on Jan 27, 2008 17:59:25 GMT -5
"Cool, wanneer jij kan, ik heb toch nog niet zo'n druk schema" besloot ze en toen hij vroeg waar ze vandaan kwam, schoof ze een pluk haar achter haar oren "Ik kom uit Canada, van het platteland" antwoordde ze vervolgens. "Ik ben op mijn vader zijn boerderij opgegroeit" vertelde ze met een traag knikje. "En twee weken geleden ben ik daar dus van verhuisd"
Ze miste haar familie wel, ze had natuurlijk wel 14 jaar lang daar gewoond. Toch had ze geen spijt van om naar DBS te komen. Het was een goede kans voor haar.
|
|
|
|
Post by >> Colin Browning on Jan 27, 2008 18:03:26 GMT -5
"Morgen?" opperde Colin terwijl hij even in zijn hoofd afging wanneer hij tijd had. "Rond.. half twee?". Vragend keek hij haar aan. "Volgens mij lukt het dan wel". Hij knikte begrijpend toen hij het woord 'Cannada' hoorde. "Dus je komt van ver" zei hij, een beetje onder de indruk, en keek Lindsay vragend aan. "Ik denk dat je binnenkort wel veel meer mensen leert kennen enzo" voegde hij er dan nog snel aan toe.
|
|
|
|
Post by Lindsay on Jan 27, 2008 18:07:47 GMT -5
"Is goed hoor" reageerde Lindsay toen hij over morgen begon. Ze keek er nu al naar uit om wat meer van Sparrowclaw te zien en het gaf haar ook nog een kans om wat meer van Colin te komen weten. Hij was aardig en hij maakte haar alleen maar meer nieuwschierig naar hem. "Ja, i guess dat je dat wel zo zou kunnen zeggen" glimlachte ze. "Ik hoop het ook" antwoordde ze tenslotte op zijn laatste opmerking. "Maar ik heb het verder wel naar mijn zin op de school, behalve dan mijn 'sociale leven'" grijnsde ze zachtjes.
|
|
