'Lost, or something..' » Open

[Fay Thalyssa South]

Fay keek om zich heen en probeerde de uithangborden van de verschillende winkels te herkennen, wat totaal niet lukte. Dachten ze hier dan dat ze in nog geen maand kon weten wat overal was? Ze zuchtte en streek een pluk roodoranje haar weg uit haar gezicht. Dat wordt straks wat als ik naar huis moet. Ze moest nou eenmaal even langs de supermarkt en ze was benieuwd of haar favo winkeltjes van Adelaide ook hier zaten, al was ze bang van niet.

Opnieuw keek ze om zich heen, ze herkende echt totaal niks. Ze plukte wat aan de twee truien die ze aan had, ze vertikte het om aan een winterjas te beginnen. Het waren allemaal onbekende namen en ze had geen idee welke wat inhield. Schouder ophalend stapte ze een van de winkels in. Het was een supermarkt, wat ze ook wel aan de rij met karretjes buiten had kunnen opmerken. Ze grijnsde, haalde een mandje en ging naar binnen. Hoe ga ik hier alles vinden? Ze moest er wel om lachen en begon daarna aan haar zoektocht in de supermarkt, waarbij ze nog net 2 mensen kon ontwijken, al bijna 3 doosjes eieren liet vallen en bijna nog veel meer rotzooi veroorzaakte.

[To Be Continued]

Alaïs trok een gekke bek naar de kleuter in het karretje dat de weg blokkeerde naar de bakjes met vruchtenyoghurt. Ze kende de supermarkt niet maar was op goed geluk door de paden met schappen gedwaald. Uiteindelijk had ze gevonden waar ze naar zocht. Vruchtenyoghurt! Iets wat ze niet op school hadden maar waar zij wel helemaal gek op was.

Geamuseerd trok ze haar wenkbrauw op toen het kleutertje dezelfde gekke bek teruggaf aan haar. Ze was bij het dwalen door de supermarkt het jongetje en zijn moeder een paar keer gepasseerd. Zijn moeder zag er niet al te vriendelijk uit en sprak nogal bekakt maar het ventje was duidelijk van een ander kaliber. Haar blik dwaalde af van zijn gezichtje maar ze kon zijn moeder nergens zien. Jammer dan. Ze boog zich naar voren en duwde het karretje een stukje weg. "Sorry, ik moet er bij." zei ze verontschuldigend terwijl ze met haar hand reikte naar een 4-pack fruityoghurt.

Toen ze het pack vasthad deed ze een stap naar achteren en trok het karretje weer naar achteren zoals hij eerder had gestaan. "Doei doei." Een vrolijke grijns schoot over haar gezicht en ze waagde het om het jongetje nog een gekke bek toe te werpen voordat ze zich omdraaide en verder liep. Ze was nog niet zeker of ze nog wat nodig had maar ze betwijfelde dat.

[Fay Thalyssa South]

Met het mandje aan haar arm manouvreerde Fay tussen de verschillende mensen door. Sommige keken haar raar aan, op haar neer alsof ze een of andere ontsnapte clown was terwijl ze van anderen, wat jongeren over het algemeen een bewonderende blik mocht ontvangen. Het liet haar grijnzen, sommige moeder sleepte hun kinderen weg bij de snoep afdeling terwijl anderen worstelde met kleintjes die een extra pak koekjes wilde. Was het soms nationale moeders-doen-boodschappen-met-kinderen-dag?

Na 20 minuten stond ze weer midden in de winkel, haar mandje gevuld met brood, melk, 2 pakken koekjes, dropjes, boter en andere standaard boodschappen. Ze voelde zich net zo haar moeder maar vond het ergens ook wel wat hebben.

Haar blik viel op de rij tijdschriften. Ze probeerde zich voor de 20e keer langs de mensen te frummelen, wat deze keer niet echt lukte. Ze botste tegen iemand op, zonder te zien wie. Ze kon de helft van haar eigen boodschappen redden maar het brood en de koekjes vielen op de grond. 'Sorry!' verontschuldigde ze zich meteen terwijl ze naar de grond bukte. 'Gaat het?' vroeg Fay daarna terwijl ze overeind kwam en de koekjes samen met het brood wat gelukkig nog dicht was gebleven weer in het mand je stopte.

[To Be Continued]

Alaïs wandelde verder. Blijkbaar was ze in één van de laatste rijen aangekomen van voor de kassa want hier leek het het drukst te zijn. Ach. Vluchtig gleden haar ogen van de mensendrukte naar de producten die hier in de schappen stonden. Er was niks bruikbaars voor haar bij, of in ieder geval, wat ze nu zou kunnen gebruiken. Ze besloot het bij de fruityoghurt te houden.

Bedachtzaam liep ze verder, zonder op te letten, iets wat haar 'fataal' werd in deze drukte. Opeens voelde ze weerstand tegen haar benen en ze kon haar evenwicht nog net herstellen voordat ze naar voren zou zakken, het karretje in. ''Woow.'' Ze sloeg haar blik op bij deze woorden zodat deze die van de oudere vrouw achter het karretje ontmoette. "Pardon." verontschuldigend knikte ze haar toe waarna ze onbedachtzaam een stap opzij zette om de vrouw door te laten.

Ze had nauwelijks gekeken toen ze die stap deed, dus voordat ze het wist voelde ze een behoorlijk harde 'duw'. Verrast deed ze een stap naar achteren om haar evenwicht te redden wat nog net lukte. Hierbij lukte het haar niet om het 4-pack vast te houden wat met een klap op de grond viel.

Verbaasd hervond ze haar evenwicht en zodra ze zich realiseerde dat iemand tegen haar was opgebotst sloeg ze haar ogen op naar de degene tegenover haar die daar verantwoordelijk voor was. Of gedeeltelijk. Wat haar echter het meest verbaasde was het haar van het meisje wat haar ogen tegemoet sprong. De geel/oranje kleur misstond haar absoluut niet en het was zeker een blikvanger. ''Euh ja.. Het spijt mij ook.." Een beetje bedremmeld verontschuldigde ze zich nog een keer, terwijl ze de beweging van het meisje volgde en zich ook bukte om de fruityoghurtpakjes op te pakken. Zodra ze deze vast had merkte ze dat één van de pakjes blijkbaar kapot was gegaan door de val want ze voelde de yoghurt aan haar vingers plakken.

Rustig kwam ze weer overeind om het meisje recht in haar ogen te kijken. "Ja, met mij wel.. met jou?" weerkaatste ze de vraag terwijl ze het 4-pack overnam met haar andere hand en vluchtig een blik wierp op haar vingers die iets 'besmeurd' waren met de yoghurt. Vluchtig grijnsde ze even, ééntje die ze niet kon onderdrukken en ze zocht de blik van het meisje weer op.