Walking Round Freely [Sienna]

[Nemesis // Domino]

Ze had erover gedacht om met Neve naar buiten te gaan, maar bij nader inzien toch maar besloten van niet. De merrie was op haar stal al angstig, en het leek haar geen goed begin als ze er ergens in 't bos afdonderde. Dus toch maar weer Fuoco.

Nu stapte ze naast de albino hengst over een smal paadje in het bos. Straks zou ze lekker een stuk gaan galoperen, maar tot nu toe vond ze het wel zo lekker om 'n stukje te wandelen. Ze legde haar hand op Fuoco's schoft, zacht tegen hem en de hond die naast haar mee liep pratend. Ze hoorde al wat water, en nog even, dan zou ze ze misschien zien.

[Stella//Inky_x]

Het weer was aangenaam - of in iedergeval, het was droog - en Sienna had vandaag genoeg tijd. Kortom, tijd voor een buitenrit met haar geliefde KWPN'er merrie Hestia. Hestia was zoals altijd vrolijk en enigsinds nieuwsgierig geweest toen Sienna aan was komen lopen. Ze had het paard grondig gepoetst en vol perfectionisme opgezadeld. Als Sienna lang naar buiten ging dan wilde ze helemaal dat alles perfect zat. Stel je voor dat er iets zou gaan irriteren op Hestia's rug of iets dergelijks. Na alles grondig gecontroleerd te hebben, was ze met haar merrie rustig naar buiten gelopen en daar opgestapt. Wat zou haar moeder wel niet zeggen als die wist dat ze zo vaak alleen naar buiten ging met Hestia? Die zou vast enorm kwaad worden. Sienna mocht thuis nóóit alléén met Hestia naar buiten.

Na een lange weg in stap te hebben gevolgd, lag er naast het weggetje een ruiterpad. Sienna stuurde Hestia het pad op en liet de teugels lang. Tevreden rekte ze zich even uit en spoorde Hestia daarna iets aan. Deze reageerde door vrolijk aan te draven. Sienna liet de teugels lang en ging licht rijden. Dit pad kende ze op haar duimpje, net als Hestia. Sienna zou haar ogen niet eens open hoeven houden en Hestia zou nog de juiste kant op lopen. Ze sloot haar ogen echter niet; je wist maar nooit wat of wie je tegen kwam.

[Nemesis // Domino]

Toen het smalle pad uitmondde in een wat groter pad, met een stevige ondergrond van zand, besloot ze dat het tijd was om erop te klauteren. Nja, klauteren, door de tijd heen had ze geleerd hoe ze soepeltjes op Fuoco kon springen, zonder hem te irriteren. In het begin had ze dan per direct vliegles gekregen. Tegenwoordig tolereerde de hengst ietsje meer, en had zij ook heel veel bijgeleerd. Met de druk van haar benen stuurde ze de hengst naar de overkant van het pad, voordat ze hem in draf liet overgaan. Met een verzaligde glimlach genoot ze van zijn gangen. "Braaf" mompelde ze tegen de albinohengst. Hij gedroeg zich beter dan ze had verwacht, hij was nogal eens heel vervelend in vreemde omgevingen.

[Stella//Inky_x]

Hestia brieste zo nu en dan om duidelijk te maken dat ze het behoorlijk naar haar zin had. Sienna glimlachte iedere keer dat de merrie een teken van plezier gaf. Ze kreeg er een fijn gevoel van als haar paard het naar haar zin had. Het was een van de dingen die haar intens gelukkig kon maken. Voor enkele seconden sloot ze toch haar ogen. Daarna streek ze Hestia over haar hals en nam de tijd om rond te kijken. Hoe vaak ze hier dan ook al was geweest, het bleef prachtig.
Later kwam Sienna aan bij een splitsing. Daar nam ze Hestia door middel van haar stem terug naar stap alvorens ze naar links gingen. Sienna stuurde niet, ze nam er de moeite niet voor. Hestia schudde haar hoofd eens en zwaaide haar staart heen en weer: ze wilde eigenlijk wel weer draven. Sienna had echter andere plannen. Dit stuk zouden ze stappen zodat ze zo meteen op het zachtere, rechte pad een stuk konden galopperen. Hestia kende de procedure, maar toch probeerde het dier Sienna op dit stuk altijd over te halen om weer harder te gaan. "Geduld is een schone zaak meisje," glimlachte ze, de teugels weer iets opnemend om de merrie in te houden. Buiten had Hestia altijd wat meer praatjes dan binnen in de bak. Blijkbaar snapte ze het verschil tussen serieus werken en ontspannen maar al te goed. Ach, beter zo dan dat Hestia in de bak niet serieus was.

[Nemesis // Domino]

Ontspannen bleef ze zitten, af en toe was Fuoco gewoon een goddelijk paard, alhoewel dat niet aan hem te zien was. Met zijn lange ruige haren, en verwarde manen zag hij er nogal wilde ponieachtig uit, maar ze wist wel beter. En dan nog, netjes gepoetst en geschoren zou hem niet staan. met een verzaligde glimlach liet ze het dier flink doordraven, intussen nieuwsgierig rondkijkend. Het was hier niet bepaald lelijk.

OOC: Ik heb meer geprobeerd, maar mijn inspiratie is absoluut op

[Stella//Inky_x]

Zoals Sienna al had voorspeld, of eigenlijk gewoon had geweten, liep het pad over in een ander pad. Sienna noemde het vaak 'het scheurpad', de meeste mensen wisten dan wel over welk pad ze het had. De grijns rond haar lippen werd breed, daarna lachte ze even om Hestia die maar al te graag wilde. "Toe maar schoonheid, nu mag je." verluisterde ze nadat ze de verlichte zich had aangenomen. Ze gaf de merrie iets meer ruimte en binnen enkele seconden had Hestia haar lichaam in een snelle galop gezet. Sienna's haar dat onder haar cap vandaan kwam, wapperde vrij wild op haar rug. Soms waaide een pluk zelfs in haar gezicht maar die waaide er dan net zo vlug weer uit ook.

Aan het einde van het pad stopte Hestia vanzelf al, Sienna hoefde het proces alleen iets te versnellen door haar teugels terug op te nemen. In een rustig stapje genoten beide nog even na van de sprint. In de verte zag Sienna een andere ruiter aan komen rijden in de tegengestelde richting van haar en Hestia. Ze deed een poging te ontdeken wie het was, maar de ruiter was nog veel te ver weg.

[Nemesis // Domino]

Ze liet Fuoco nog steeds lekker doordraven, toen ez hem ineens voelde spannen. Ze ging wat steviger zitten, liet de hengst terugkomen in tempo, totdat hij uiteindelijk stapte. Nieuwsgierig keek ze naar het figuur voor zich. Te paard, dat kon ze wel zien. Maar verder? Nieuwsgierig liet ze Fuoco flink doorstappen.